Kilka słów o tym czy "niehumanitarnym" jest zostawianie słabnących rodzin pszczelich na śmierć

[Apiholik]

Na dwóch ramkach , wielkość dłoni 90% to czerw zasklepiony w środkowym korpusie .
W innych rodzinach też końcówka bądź już wcale .

Najwięcej czerwiu w odkladach ,a warrozy zero.

[piotrus82r]

Nie spieszyl bym sie tak z tym pisaniem że 0 warrozy dopóki masz tam jakikolwiek czerw zamkniety w tyvh rodzinach, mialem podobnie resztki czerwiu we wrzesniu po odymieniu po kilka szt spadlo a teraz jak dymilem juz przy braku czerwiu to polecialo po 200-300szt, wiec z tym 0 sie tak nie spiesz.

[Apiholik]

Ależ ja pisałem o osypie po zastosowaniu tt w tym samym momencie co na zdjęciu .

[MARBERT]

Najbliższa pasieka jest gdzieś 3,5 - 4 km w linii prostej .
To nie jest bród ulowy tam było spokojnie z 1000 szt
Daje do myślenia , nieprawdaż ?
Co z nich będzie ? Nie wiem.
Co by było gdybym leczył kwacami ? To jest 15 października czyli już dawno po głównych zabiegach i jeszcze na długo przed zimowym zabiegiem KS
Pozdrawiam
Andrzej

Gdybyś leczył kwasami za dr Liebig to trochę by tego było mniej.

[Apiholik]

A na jakiej to podstawie , wyciągasz Marbercie takie wnioski?

[MARBERT]

Leczenie pszczół czy to kwasami czy innymi substancjami, po poważaniu się kończy.
Obecnie większość musi wypracować plan. I na bieżąco kontrolować osyp warrozy.
Przegapiłem kwas mlekowy w kilku rodzinach i widzę istotną różnicę po kwasie mrówkowym.
Oczywiście jest różnica pomiędzy bf a kr. Nie w ilości warrozy a w intensywności w czasie osypu po kw. mrówkowym.
Dokładnie ocenić nie sposób bo rodziny są w czasie przejścia na mniejszą komórkę a to już przerabiałem kilka lat temu i zawsze w mym przypadku ma to miejsce , zwiększonym osypem warrozy. Rodziny, odkłady z czerwiem bez matki też w sposób znaczący pozbywają się warrozy. Dlaczego tak jest nie sposób stwierdzić.


Każda rodzina ma inny okres krytyczny. Może coś spowodowało że oczyściły się znacząco szybciej. U mnie w ulach nieocieplanych stwierdzam mniej warrozy i to bez znaczenia czy bf czy kr.
Alem tylko marny amator i z braku czasu marny obserwator.

[Apiholik]

Jak już napisałem wcześniej , wszystkie rodziny na tej pasiece były traktowane jednakowo . A więc nie mam najmniejszych podstaw przypuszczać , iż poprzednie leczenie zakończyło się sukcesem we wszystkich rodzinach tylko nie w tej jednej , jedynej . Jestem święcie przekonany że to efekt reinwazji . Jedno co mnie zastanawia to, skąd przytargały tyle tego dobra ?
Albo odległość 3,5 km nie jest żadną barierą ? Albo druga opcja, z tej pasieki latem uciekły mi dwa roje , to się może znalazły - szczęśliwe nie leczone :-)

Tak że czekałem na wyjaśnienie , dlaczego byłoby mniej, gdybym leczył za dr. G.Liebig-iem . Myślałem że może bardziej śmierdzą kw mrówkowym i warroza się wtedy tak do nich nie lepi . ;-) ale to chyba nie to ,nie ?

Pszczół leczonych kwasami. reinwazja nie dotyczy???
Pozdrawiam
Apiholik

[MARBERT]

Dotyczy.
A może to nie reinwazja. Tylko skłonność tej rodziny. Sam napisałeś traktowałem tak samo.

[Apiholik]

Z całą pewnością rozchodzi się tu o skłonności !
Tylko że ja uważam , iż to skłonność do penetrowania ,
rabowania , wykorzystywania każdej okazji...
A kol jakie skłonności ma na myśli ?

[MARBERT]

Może być i jedna i druga.
Bez wagi pod ulem i codziennego badani osypu warrozy możemy tylko gdybać.

[Pszczółka93]

Pisałam pracę na temat odporności "dzikich" pszczół na varroa destructor. Do badań wykorzystałam pasiekę mojego dziadka, nigdy nie stosował żadnych leków w pasiece, nie wprowadzał matek hodowlanych. Badania trwały 6 lat. Jest to stosunkowo krótki czas ale można wyciągnąć jakieś wnioski. Otóż można prowadzić w ten sposób pasiekę ale jest to męczenie i siebie i pszczół. Nie mówię, że jest to złe i nie będę tu narzucała swoich poglądów ale na dłuższą metę jest bardzo ciężko utrzymać takie rodziny przy życiu. Kiedy w sezonie udało się wyprowadzić rodzinę na prostą późną jesienią i zimą varroa dziesiątkowała rodziny. Niestety zimy ostatnimi czasy sa ciepłe i wilgotne co sprzyja rozwojowi tego pasożyta. Pszczoły jako tako radzą sobie z warrozą ale tylko "jako tako". Pies z pchłami/wszami tez będzie żył ale sami wiem jak będzie się męczył. Tak samo żyją pszczoły. Skoro możemy im w jakiś sposób pomóc powinniśmy to robić. Z korzyścią dla nich i dla nas.

P.S Zachęcam do przeczytania artykułów profesor Małgorzaty Bieńkowskiej oraz profesor Wilde, które próbowały wyhodować/ wyselekcjonowac pszczoły odporne

Pozdrawiam

[M.Kowalski]

A ta Twoja prace mozna gdzies przeczytac ?

Ps.
Prof Wilde jest mężczyzną ;-)

[Pszczółka93]

A ta Twoja prace mozna gdzies przeczytac ?

Ps.
Prof Wilde jest mężczyzną ;-)

Przepraszam za błąd, miałam na myśli Wilde, a po głowie gdzieś mi chodziła Guderska i takim o to cudem w moim poście Profesor Wilde stał się kobietą.
Dziękuję za wyłapanie błędu.

[Borówka]

Dziękuję za komentarz. Gdzie można przeczytać to badanie? Chętnie bym się zapoznał.

Mam jednak kilka wątpliwości do komentarza.

"

Pies z pchłami/wszami tez będzie żył ale sami wiem jak będzie się męczył. Tak samo żyją pszczoły. "

Nie jestem biologiem i naukowcem, który bada te zwierzęta ale na oko widzę, że psy i pszczoły żyją jednak inaczej. Jakichkolwiek różnych eufemizmów by używać, to jednak inny wydaje się też ich związek z człowiekiem, moim zdaniem. Mam zatem wątpliwości, czy "dogomorfizacja" jest jest bezwzględnie dobrym porównaniem. Ale tutaj musielibyśmy wkroczyć w kwestie mocno subiektywne i światopoglądowe.

Poproszę o definicję słowa "męczyć" w jakim sensie Pani jej używa względem pszczół? Czy jest ona słownikowa PWN czy jakaś inna?
PWN
męczyć się
1. «cierpieć fizycznie lub psychicznie»

Jeżeli tak to, czy mogę prosić o jakieś badania i doświadczenia, które by wskazywały kiedy superorganizm kolonii pszczół (czyli rodzina pszczela) męczy się? Oraz kiedy jest to kryterium, że zaczyna się męczyć lub przestaje. Ja nie znalazłem nic w miarę obiektywnego na ten temat, więc chętnie bym się dowiedział.

"na dłuższą metę jest bardzo ciężko utrzymać takie rodziny przy życ

Czy czytała Pani o eksperymentach naukowych w Europie, które udowodniły, że jednak populacja zdziczałych pszczół, przynajmniej w miejscach gdzie trwają eksperymenty i presja pasożyta, jest w stanie sama ( w znaczeniu bez działania człowieka) utrzymać się przy życiu. Oczywiście mowa o lokalnej populacji, a nie o pojedynczych rodzinach. To czy nadają się do gospodarki produkcyjnej, a zwłaszcza do gospodarki przemysłowej, to inna para kaloszy, ale nie jest to treścią tego komentarza. Są też badania nad populacją dzikich pszczół, których populacje, również żyją pomimo presji pasożyta Warroza i symbiozy pszczół z człowiekiem. NIe jest to jednak ze strony pszczół na pewno mutualizm, gdzie związek z człowiekiem jest już obligatoryjny. Jeżeli nie, to chętnie podam linki do tych badań.

[M.Kowalski]

Borowka Ty dalej prowadzisz krucjate ze slownikiem w reku, czepiajac sie słówek?

[Borówka]

Niestety zimy ostatnimi czasy sa ciepłe i wilgotne co sprzyja rozwojowi tego pasożyta

Z jednej strony kwestia przerwy w czerwieniu jest istotna, ale też ciekawostką jest fakt, że w tropikach potrafi być drastycznie większa wilgotność i ciepło, a problem Warrozy nie występuje. Myślę więc, że sprawa jest bardziej skomplikowana.

Duża wilgotność względna gniazda pszczelego w zimie, przeszkadza rozwojowi Warrozy.
Tutaj badanie naukowe: Ratios of colony mass to thermal conductance of tree and man-made nest enclosures of Apis mellifera: implications for survival, clustering, humidity regulation and Varroa destructor
International Journal of Biometeorology
May 2016, Volume 60, Issue 5, pp 629–638 | Cite as
https://link.springer.com/article/10.10 ... ccess=true

[MARBERT]

Pisałam pracę na temat odporności "dzikich" pszczół na varroa destructor. Do badań wykorzystałam pasiekę mojego dziadka, nigdy nie stosował żadnych leków w pasiece, nie wprowadzał matek hodowlanych. Badania trwały 6 lat. Jest to stosunkowo krótki czas ale można wyciągnąć jakieś wnioski. Otóż można prowadzić w ten sposób pasiekę ale jest to męczenie i siebie i pszczół. Nie mówię, że jest to złe i nie będę tu narzucała swoich poglądów ale na dłuższą metę jest bardzo ciężko utrzymać takie rodziny przy życiu. Kiedy w sezonie udało się wyprowadzić rodzinę na prostą późną jesienią i zimą varroa dziesiątkowała rodziny. Niestety zimy ostatnimi czasy sa ciepłe i wilgotne co sprzyja rozwojowi tego pasożyta. Pszczoły jako tako radzą sobie z warrozą ale tylko "jako tako". Pies z pchłami/wszami tez będzie żył ale sami wiem jak będzie się męczył. Tak samo żyją pszczoły. Skoro możemy im w jakiś sposób pomóc powinniśmy to robić. Z korzyścią dla nich i dla nas.

P.S Zachęcam do przeczytania artykułów profesor Małgorzaty Bieńkowskiej oraz profesor Wilde, które próbowały wyhodować/ wyselekcjonowac pszczoły odporne

Pozdrawiam

Badań 6 letnich nigdy w pszczelarstwie nie widziałem. Góra 3-4 lata. Chyba że z lat 50 ubiegłego wieku.
Jeszcze gdyby była znana średnia ilość rodzin.
I ogólna ocena.

[Beeman]

Na dwóch ramkach , wielkość dłoni 90% to czerw zasklepiony w środkowym korpusie .
W innych rodzinach też końcówka bądź już wcale .

Najwięcej czerwiu w odkladach ,a warrozy zero.

Witam. Wiem ze to stary post,ale mam pytanie. Czy nie robilo by sensu poprostu zabrac im te dwie ramki z czerwiem? Mysle ze koncentracja warozy na tym ostatnim caerwiu powinna byc kolosalna. Powodzenia

[Apiholik]

Połowa października, to nie jest już naprawdę dobry moment na rutynowe grzebanie w gniazdach. Powstałe luki po zabranych ramkach trzeba byłoby czymś wypełnić, co powodowało by dodatkowe reorganizacje gniazd.
Po drugie, to gdybym takie praktyki chciał stosować, oznaczałoby usunięcie około 150/200 ramek - nabitych pokarmem oczywiście.

Nad koncentracją warrozy trzeba się koncentrować najwcześniej jak to możliwe, w moim przypadku jest to - po lipie.